NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
قُتَيْبَةُ
بْنُ سَعِيدٍ
عَنْ الْمُغِيرَةِ
يَعْنِي
ابْنَ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
عَنْ أَبِي
الزِّنَادِ
عَنْ الْأَعْرَجِ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
أَنَّ النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ قَالَ
نَزَلَ
نَبِيٌّ مِنْ
الْأَنْبِيَاءِ
تَحْتَ
شَجَرَةٍ
فَلَدَغَتْهُ
نَمْلَةٌ
فَأَمَرَ
بِجِهَازِهِ
فَأُخْرِجَ
مِنْ
تَحْتِهَا
ثُمَّ أَمَرَ
بِهَا فَأُحْرِقَتْ
فَأَوْحَى
اللَّهُ
إِلَيْهِ فَهَلَّا
نَمْلَةً
وَاحِدَةً
Ebu Hureyre r.a.'den
(rivayet edildiğine göre) Nebi (s.a. şöyle buyurmuştur:
"Nebilerden birisi
bir ağaç altına indî de kendisini (orada) bir karınca ısırdı. Bunun üzerine
(yanında bulunan kimselerden eşyası)nı (oradan çekmelerini) istedi. Bu emir
üzerine (eşyası) ağacın altından çıkarıldı. Sonra o karınca hakkında emir verdi
de derhal (yuvası) yakıldı. Bunun üzerine (yüce) Allah kendisine;
*O bir tek karıncayı)
yaksaydin ya?' diye vahy buyurdu."
Tahric edenler: Müslim,
selam